Historia Domu Ludowego nie została jeszcze napisana. Wiemy, że był w Majdanie już przed 1908 rokiem. Mieczysław Rojek podaje:
Obecny dom ludowy wybudowała społeczność Majdanu Zbydniowskiego w latach 1927-1928. Oczywiście budynek gminny był i stoi on do dzisiaj, (stara szkoła) budynek ten społeczność Majdanu kupiła od hrabiego ze Zbydniowa na szkołę.
Posiadam pismo mieszkańca Wólki Turebskiej (nie wysłane lub jako brudnopis) z dnia 9 marca 1914 r. do hr. Tarnowskiego w Dzikowie w sprawie wsparcia finansowego przy budowie nowej szkoły na Wólce Turebskiej, w którym pisze "gmina Majdan Zbydniowski odłączyła się sama wykupiła dom od ... Marszałka Horodyńskiego na szkołę."
Nie wiem, w którym roku Majdan Z. odłączył się od wspólnej szkoły i kupił ten budynek na własną szkołę. |
Tak wyglądał Dom Ludowy niedługo po zbudowaniu, o czym na tym zniszczonym zdjęciu świadczyłby nowy płot i małe drzewka. Na południowej ścianie były wówczas na parterze 4 okna i miał się tam mieścić sklep kółka rolniczego. Na późniejszych zdjęciach są tu już tylko 2 okna. | |
Dom ludowy był miejscem spotkań majdaniaków. Tu odbywały się zebrania wiejskie, tu dawniej (w czasach, gdy nie było telewizji ani kina) wystawiano bardzo piękne przedstawienia, oczywiście w inscenizacji i wykonaniu samych majdaniaków. Na zdjęciu w kostiumach do jednego z wystawianych przedstawień: pierwszy po prawej, to Zbigniew Mac. Zdjęcie wykonane na tyłach domu rodzinnego Renaty Kieliszek. | |
| Przed wojną scenę w Domu Ludowym zamykała piękna, ręcznie malowana kurtyna na wzór tej, którą w 1894 roku namalował dla Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie Henryk Siemiradzki. Kurtyna przedstawiała "Siewcę". Namalował ją majdaniak Bronisław Latawiec a pozował mu również majdaniak Walenty Chciuk. Niestety, nikt nie wie, co się z nią stało podczas wojny. Wspaniałe dekoracje stosowne do każdej wystawianej sztuki były wykonywane przez Jana Madeja. |
W czasie ostatniej wojny w Domu Ludowym w pokoiku na górze mieszkała z synem Pani Kluczkowska. Byli wysiedleńcami z Wronek. Jej mąż pracował przed wojną i po rozpoczęciu okupacji niemieckiej jako strażnik w więzieniu. Zaczął pomagać więźniom, za co poszedł do obozu i tam zginął. Pani Kluczkowska przeżyła z synem wojnę dzięki pomocy ludzi z Majdanu. Zaraz po wojnie wyjechała na ziemie odzyskane, niedługo potem zachorowała i po operacji zmarła. Opowiedziała o tym Pani Anna Butryn z domu Główka z Majdanu Zbydniowskiego. Rodzina Główków pożyczyła jej maszynę do szycia na której szyła ludziom. | |
W Domu Ludowym mieściła się już przed wojną ochronka. Tak nazywano rodzaj przedszkola, do którego chodziły wszystkie dzieci majdańskie a przedszkolanka uczyła je różnych zabaw, gier i wierszyków. Na zdjęciu rocznik 1946-47 dzieci przed budynkiem Domu Ludowego. | |
Była tu również szkoła. Na zdjęciu uroczyste zakończenie roku szkolnego 1950. (Nazwiska osób podane są w albumie). Szkoła została w latach siedemdziesiątych XX wieku przeniesiona do nowego budynku zbudowanego na granicy Majdanu i Wólki. | |
W latach 50-tych XX wieku nauczyciel Bronisław Latawiec wraz z młodzieżą majdańską wystawił tu wiele szkolnych przedstawień. Dochód z tych przedstawień umożliwił Panu Bronkowi na pokazanie majdańskim dzieciom między innymi Zakopanego i Warszawy (dwa zdjęcia w naszym albumie).
W poźniejszych czasach w Domu Ludowym wyświetlano filmy, gdy z pobliskiego Skwierzyna dojechało furmanką kino objazdowe. | |
Tak wyglądał w sierpniu 2003 roku... | |
W latach 2003-2005 powiększono powierzchnię Domu Ludowego i wymieniono dach. | |
| Tak wygląda sfotografowany przez Piotra Kiełbasę w kwietniu 2006 roku. |
Furtka upamiętnia prace wykonane w czynie społecznym w maju 1975 roku. | |
|
Powrót 
